3η Γενιά Ηλεκτρονικών Υπολογιστών

Οι υπολογιστές αυτής της γενιάς κατασκευάζονταν με χρήση ολοκληρωμένων κυκλωμάτων (Integrated Circuits) δηλαδή ένα σύνολο από μικροσκοπικούς διακόπτες (Τρανζίστορ) τοποθετημένους μέσα σε ένα chip. Εφευρέτης του ολοκληρωμένου κυκλώματος είναι ο Robert Noyce ο οποίος το 1968 θα ιδρύσει την Intel Corporation ,μαζί με τους Gordon Moore και Andrew Groove, η οποία σήμερα αποτελεί έναν από τους βασικότερους κατασκευαστές chip. Λίγο αργότερα, στις αρχές του 1970, η Intel κατασκεύασε τον πρώτο μικροεπεξεργαστή. Πρόκειται για τον 4004 έναν μικροεπεξεργαστή τετράμπιτης αρχιτεκτονικής ο οποίος αποτελούντα από 2.300 τρανζίστορ και μπορούσε να εκτελέσει 60.000 πράξεις το δευτερόλεπτο. Ακολουθεί ο οκτάμπιτος 8008 το 1972 ο οποίος θα αντικατασταθεί από τον επίσης οκτάμπιτο 8080 το 1974.

Με την τρίτη γενιά υπολογιστών γίνεται πλέον αισθητή η μείωση του όγκου και του κόστους με αποτέλεσμα την περαιτέρω διείσδυση τους στις επιχειρήσεις. Οι κυριότεροι υπολογιστές που επικρατούν εκείνη την εποχή είναι η σειρά System/360 της IBM, ο PDP-11 της DEC και ο υπερυπολογιστής Cray 1 από την Cray Research μια εταιρεία που ίδρυσε ο Seymour Cray που έμμηνε γνωστός για την εμμονή του να κατασκευάζει ολοένα και ισχυρότερους υπερυπολογιστές (Super computers).

Άλλα γεγονότα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο την ίδια χρονική περίοδο είναι η δημιουργία του δικτύου Arpanet (Ο πρόγονος του σημερινού Internet) το 1969, η δημιουργία του λειτουργικού συστήματος UNIX στα Bell Labs το 1970 και η ίδρυση του Palo Alto Research Center από την Xerox το 1972 που έμεινε γνωστό και ως Xerox PARC. Το PARC αποτέλεσε κοιτίδα πολλών καινοτομιών όπως το ποντίκι, το πρώτο γραφικό περιβάλλον διασύνδεσης χρήστη (Graphical User Interface - GUI) και το πρότυπο τοπικής δικτύωσης Ethernet από τον Bob Metcalfe.

PDP-1
(1959)

Xerox Alto
(1 Μαρτίου 1973)