2η Γενιά Ηλεκτρονικών Υπολογιστών


Κύριο χαρακτηριστικό της δεύτερης γενιάς είναι η χρήση Τρανζίστορ (Ημιαγωγών) για την κατασκευή των υπολογιστών. Αν και το Τρανζίστορ είχε ανακαλυφθεί ήδη από το 1948 στα εργαστήρια Bell Labs από τους John Bardeen, Walter Brattain και William Shockley δεν δημιούργησε τον αναμενόμενο ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα. Όμως το Τρανζίστορ θα διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξη των υπολογιστών και οι εφευρέτες του θα τιμηθούν με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1956.

Χαρακτηριστικοί υπολογιστές της δεύτερης γενιάς είναι o 7094 της IBM και ο 6600 της CDC (Control Data Corporation). Ενώ CDC και IBM ανταγωνίζονται για την κατασκευή ολοένα και ταχύτερων υπολογιστών (Super Computers και Mainframes) η DEC προσανατολίζεται στην κατασκευή υπολογιστών με υποδεέστερες δυνατότητες και "λογική" τιμή (Minicomputers), οι οποίοι έχουν απήχηση στις επιχειρήσεις.

Χρονολογικά με τη δεύτερη γενιά συμβαδίζουν η δημιουργία της Fortran (1957) μια από τις πρώτες γλώσσες προγραμματισμού, η εφεύρεση του ποντικιού από τον Douglas Engelbart (1964) και η εμφάνιση των πρώτων λειτουργικών συστημάτων.

Τα μεγάλα mainframes

IBM 701
IBM 701
(1952)
IBM 702
IBM 702
(1953)
IBM 704
IBM 704
(1954)
IBM 709
IBM 709
(1958)
IBM 7090
IBM 7090
(1959)